सजीवांचे अनेक वचन ‘आन’ प्रत्यय जोडून होते.
पुरुष : मर्द - मर्दान
स्त्री : झन -झनान
निर्जीवांचे अनेक वचन ‘हा’ प्रत्यय जोडून होते.
*जरी हे सर्व प्रकार प्रतिष्ठित भाषेत वापरले जात असले तरी नेहमीच्या भाषेत ‘हा’ प्रत्ययाने अनेक वचन दाखवता येते.
पुरुष : मर्द - मर्दान
स्त्री : झन -झनान
निर्जीवांचे अनेक वचन ‘हा’ प्रत्यय जोडून होते.
फूल : गुल - गुलरा (जीवशास्त्रात फूल सजीव आहे इथे ‘ते’ फूल)
प्राण्यांत अनेक वचन ‘आन’ किंवा ‘हा’ प्रत्यय जोडून होते.
घोडा : अस्ब- अस्बान अस्बहा
शेवटी अलिफ़ किंवा वाव असेल (आ /उ ने शेवट असेल) तर ‘यान’ ने अनेक वचन होते.
भिकारी : गदा - गदायान
वाईटबोलणारा: बदगू - बदगुयान
शेवटी हे असेल (हा शेवट असेल) तर ‘गान’ ने अनेक वचन होते
देवदूत : फीरीश्ता(ह) - फीरीश्तागन
बाळ: बच्चा(ह) - बच्चागन
काहीवेळा ‘आत’ / ‘खात’ने अनेक वचन होते, पण ते अरबी भाषेच्या प्रभावाने.
उपकार : नवाजीश - नवाजिशात
इतर काही उदाहरणे
भाकरी (नान): नान नानहा
सूर्य आफ़्ताब आफ़्ताबहा
*जरी हे सर्व प्रकार प्रतिष्ठित भाषेत वापरले जात असले तरी नेहमीच्या भाषेत ‘हा’ प्रत्ययाने अनेक वचन दाखवता येते.
